Η Μάγισσα και ο Άγιος

Η Μάγισσα

&

ο Άγιος

Ο Μιλαρέπα, ο περίφημος Θιβετιανός Βουδιστής διδάσκαλος και ποιητής που έζησε τον 12^ο αιώνα, ήταν ένας μοναχικός αναχωρητής, ο οποίος πολύ συχνά μιλούσε για τις παγίδες της οικογενειακής και κοινωνικής ζωής. Παροιμιώδεις έχουν μείνει οι ιστορίες που διηγούνταν το πώς αυτός ο άγιος του Βουδισμού, ο εγκρατής Μιλαρέπα, αντιμετώπισε ένα πλήθος πειρασμών, ανάμεσα σε αυτούς και δεκάδες λάγνους θηλυκούς δαίμονες που κατά καιρούς προσπάθησαν, λέει, να τον ξελογιάσουν και να τον περισπάσουν από τους διαλογισμούς του.

Παράλληλα, όμως, ο Μιλαρέπα είχε πολλές μαθήτριες στις οποίες ήταν βαθύτατα αφοσιωμένος. Παρά την αποχή του από το σεξ, δεν υπήρξε ποτέ μισογύνης και, όπως λέγεται, θεωρούσε τις γυναίκες ως ίσες, αν όχι ανώτερες στην ικανότητα να επιτύχουν την πνευματική φώτιση.

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Μιλαρέπα είχε κατορθώσει να υποτάξει την πανέμορφη Τσέρινκγμα, μια περιβόητη μάγισσα που κατείχε το μυστικό της μακροζωίας. Κάποιοι έλεγαν πως η Τσέρινγκμα είχε ήδη μαθητεύσει σε κάποιον άλλο δάσκαλο, και μάλιστα κατείχε πολλές γιογκικές τεχνικές που της έδιναν υπερφυσικές ικανότητες, τις οποίες όμως χρησιμοποιούσε μόνο για εγωιστικούς σκοπούς, κάνοντας κακό στους ανθρώπους γύρω της. Άλλοι έλεγαν πως ήταν μια άγρια Ντακίνι, μια αθάνατη δαιμόνισσα που ταξίδευε στα χιονισμένα βουνά του Θιβέτ επάνω στη ράχη ενός λευκού λιονταριού, και είχε δοκιμάσει να βάλει σε πειρασμό τον εγκρατή Βουδιστή μοναχό. Ό,τι και να ήταν, όμως, ο Μιλαρέπα, με τη διδασκαλία του, κατόρθωσε τελικά να τη μεταμορφώσει σε μια αφοσιωμένη γιογκίνι.

Ο Μιλαρέπα αναγνώρισε στο πρόσωπο της Τσέρινγκμα ένα από τα πλέον ικανά άτομα για την επίτευξη της φώτισης. Παράλληλα, όμως, όχι μόνο δεν της απαγόρευσε το σεξ, αλλά, αντίθετα, την ενθάρρυνε να το χρησιμοποιεί ως μέσο για την κατανόηση των λεπτότερων ενεργειών του σώματός της, την εκμηδένιση των εγωιστικών ενστίκτων της και την επίτευξη της φώτισης.

Η σεξουαλική τεχνική που χρησιμοποιούσε η Τσέρινγκμα, δεν ήταν άλλη από την Κάρμα~μούντρα.

Η σανσκριτική λέξη Καρμαμούντρα που χρησιμοποιείται στην παράδοση του Ταντρικού Βουδισμού, είναι σύνθετη και προέρχεται από τις λέξεις: κάρμα, που σημαίνει δράση, και μούντρα, που σημαίνει σφραγίδα (όπως, βέβαια, και τελετουργική χειρονομία). Η Κάρμα~μούντρα αναφέρεται σε ένα μυστικό επίπεδο της Τάντρα, στο οποίο, ένα ζευγάρι μυούμενων, μετά από μια ειδική προετοιμασία, κάνει έρωτα, έχοντας όμως σαν σκοπό τη μεταστοιχείωση της σεξουαλικής του ενέργειας σε πνευματική ενέργεια. Κατά την ένωση των εραστών, η σεξουαλική ενέργεια σφραγίζει τη συνείδησή τους με αυτό που αποκαλούν μποντισίτα, δηλαδή καθαρό ή υπερβατικό φως.

Εδώ αξίζει να πούμε πως με τον όρο Κάρμα~μούντρα γίνεται αναφορά και στην εν λόγω σεξουαλική πρακτική, αλλά και στη γυναίκα που την εξασκεί. Και αυτή είναι μια από τις αναρίθμητες ενδείξεις για την πολύ ιδιαίτερη θέση του θηλυκού στοιχείου στην Ταντρική φιλοσοφία. Σε εποχές κατά τις οποίες στα περισσότερα μέρη του κόσμου η γυναίκα δεν είχε μεγαλύτερη αξία από ένα υποζύγιο, στις περιοχές όπου ανθούσε η Τάντρα, κάθε γυναίκα θεωρούνταν ως η ενσάρκωση της θεότητας και η οδός προς τη φώτιση και την απελευθέρωση.

Κατά το στάδιο της προετοιμασίας της Κάρμα~μούντρα, που μπορεί να διαρκέσει ημέρες, οι εραστές ασκούν το σώμα και την ψυχή τους με καθαρμούς, γιόγκα, και κυρίως με την προσφορά λατρείας (μπάκτι) του ενός προς τον άλλον: Ο άνδρας υπηρετεί και λατρεύει τη γυναίκα ως ενσάρκωση της ανώτερης θεάς, της Σάκτι, και εκείνη του το ανταποδίδει λατρεύοντάς τον ως ενσάρκωση του ανώτερου θεού, Σίβα. Σε διάφορα Ταντρικά κείμενα υπάρχουν περιγραφές τέτοιων τελετουργιών αλληλολατρείας, ωστόσο το ζευγάρι των μυούμενων μπορεί πάντοτε να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του, διαμορφώνοντας σύμφωνα με τη δική του έμπνευση τον χώρο και τα τελετουργικά αυτού του σταδίου της Κάρμα~μούντρα.

Η πρακτική της Κάρμα~μούντρα είναι γνωστή σε όλες τις μεγάλες Ταντρικές σχολές του Θιβέτ, ειδικά στη σχολή της Καλατσάκρα Τάντρα. Οι αναγκαίες προϋποθέσεις γι’ αυτές τις διδασκαλίες περιλαμβάνουν μύηση στην πνευματική παράδοση και, παράλληλα, ανάπτυξη τεχνικών που βοηθούν τους άνδρες να αποφεύγουν την εκσπερμάτωση, και τους δύο εραστές να επιτυγχάνουν έναν βαθύτατο εσωτερικό οργασμό τον οποίο, μέσω ειδικών σωματικών τεχνικών (αναπνοών, ειδικών στάσεων και οραματισμών), μεταστοιχειώνουν σε πνευματική ενέργεια.

Η Κάρμα~μούντρα είναι μια από τις υψηλότερες εκφράσεις της Ταντρικής ερωτικής αλχημείας, κατά την οποία ενεργοποιούνται άμεσα τα τέσσερα από τα επτά κύρια ενεργειακά κέντρα (τσάκρας) των εραστών~μυστών και, παράλληλα, μεταστοιχειώνονται όλοι οι χυμοί τους: το σάλιο, ο ιδρώτας, το ανδρικό σπέρμα, ο χυμός του γυναικείου αιδοίου αλλά και τα έμμηνα. 

Με την Κάρμα~μούντρα επιτυγχάνεται η συνειδητοποίηση της μη~δυικότητας του κόσμου και η ένωση των πολικοτήτων του πνευματικού μονοπατιού, όπως η ευδαιμονία (νιρβάνα) και η κενότητα (σαμσάρα). Είναι η ένωση του θεού με τη θεά, του σκοταδιού με το φως, του αρνητικού με το θετικό, του εξωτερικού με το εσωτερικό, του κακού με το καλό.

Η Κάρμα~μούντρα είναι η τεχνική για τη βίωση της ένωσης όλων των αντιθέσεων, υλικών και πνευματικών: είναι η Σφραγίδα της Δράσης, το ταχύ μονοπάτι της ένωσης της σάρκας με το πνεύμα, το οποίο είναι γεμάτο από ηδονή αλλά και εκείνο που παράλληλα μπορεί να μας βοηθήσει στην κατανόηση των τριών επιπέδων της ύπαρξης: του εσωτερικού, του εξωτερικού και του απόκρυφου.

Όμως τώρα ας επιστρέψουμε στην ιστορία μας για τον άγιο Μιλαρέπα και τη μαθήτριά του, τη μάγισσα Τσέρινγκμα:

Μια μέρα η Τσέρινγκμα αποφάσισε να ευχαριστήσει τον Μιλαρέπα για τη διδασκαλία του. Έτσι, πήρε μαζί της τη συνοδεία της, που αποτελούνταν από τέσσερις άλλες γιογκίνι, και πήγε στη σπηλιά του δασκάλου. Οι πέντε γυναίκες ήταν ντυμένες με τα πιο όμορφα φορέματά τους και στα χέρια τους κρατούσαν τις τυπικές για την περίσταση προσφορές: τροφή, ποτό, μουσικά όργανα, απαλά ρούχα και λουλούδια.

Οι μαθήτριες του Μιλαρέπα, αφού τον υπηρέτησαν προσφέροντάς του τα δώρα τους, κι αφού τραγούδησαν και χόρεψαν μπροστά του, έπειτα του χάρισαν και τον ίδιο τους τον εαυτό, ως εκείνο που, με ποιητικό τρόπο, οι Ταντριστές αποκαλούσαν: «προσφορά ευδαιμονικής κενότητας μέσω της σοφίας των τεσσάρων ηδονικών επιπέδων». Άλλωστε, σύμφωνα με μια Ταντρική παράδοση, η μεγαλύτερη προσφορά που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος σε έναν άλλον του αντίθετου φύλου, είναι η προσφορά της Κάρμα~μούντρα…

Καθώς τον πλησίασαν, οι μαθήτριες είπαν στον διδάσκαλο Μιλαρέπα ότι αντιπροσώπευαν τα τέσσερα στάδια εκείνης της Ταντρικής ένωσης, που είναι ο λωτός, το κογχύλι, η εικόνα κι ο ελέφαντας.

Ο Μιλαρέπα απάντησε απαριθμώντας τα πλεονεκτήματα του κάθε τύπου, ανακεφαλαιώνοντας με λίγα λόγια την πολύπλοκη παράδοση:

«Ο τύπος του λωτού προάγει την ευδαιμονία, και είναι η αρχή της τελετουργίας και η ένωση των σωμάτων των εραστών. Του κογχυλιού επιταχύνει την έκσταση και το ανέβασμα της σεξουαλικής ενέργειας από τα κάτω μέρη του σώματος προς το κεφάλι. Η εικόνα συμβολίζει τον οραματισμό μέσω του οποίου αποφεύγεται η εκσπερμάτωση και κατευθύνεται κατά βούληση η σεξουαλική ενέργεια. Κι ο ελέφαντας, από τον τρόπο που παίρνει το νερό με την προβοσκίδα του για να το φέρει στο στόμα του, είναι το σύμβολο της επίτευξης του ανεβάσματος της σεξουαλικής ενέργειας στο κεφάλι και της μεταστοιχείωσής της –μια πράξη που οδηγεί στην αντίληψη της αληθινής φύσης της πραγματικότητας, που είναι ένα, έξω από κάθε περιγραφή, θεϊκό φως».

Στο τέλος, ο περίφημος άγιος του Βουδισμού, είπε στις γυναίκες:

«Αυτό είναι το μονοπάτι της ευδαιμονίας και παράλληλα της κενότητας, το μονοπάτι των μη σκέψεων και των δύο που γίνονται ένα. Αυτό είναι το μονοπάτι της άμεσης βοήθειας από μια θεά. Ακολουθώντας αυτήν την εμπνευσμένη οδό, εσείς, πανέμορφες κυρίες, θα επιτύχετε την απελευθέρωση…»

Έτσι, ο μέχρι τότε εγκρατής Μιλαρέπα, έκανε έρωτα και με τις πέντε γυναίκες. Και όλες τους έφτασαν στη φώτιση…

Κάποιοι λένε ότι στη σχέση του Μιλαρέπα με την Τσέρινγκμα, τελικά εκείνη ήταν η δασκάλα και όχι το αντίθετο. Και ένας από αυτούς είμαι κι εγώ...